Gedicht Foto Remco Ekkers
Foto
We waren toen aan zee
maar ik weet er niets
meer van, wel weet ik
hoe mijn vader me omhoog
gooide en later weer opving.
Dat moment dat moeder
in de camera ving
Vader ik kom, ik kom
ik zweef in de lucht
boven zee als een vliegtuig.
Mijn armen gespreid
ik wist zeker: hij vangt me op
de verrukking, de angst ook
mijn voeten gestrekt
juichend maar zonder geluid.
Remco Ekkers, 1941
Wat valt ons op?
we denken dat het gaat over een leuke herinnering, in zware tijden. Dit gedicht laat een gevoel zien (geluk).
Zit er een rijmschema in?
er zit geen duidelijk rijmschema in, maar het klinkt toch goed.
Wat voor kenmerken heeft het?
Duidelijke bronvermelding, titel en een opmaak. Het is niet een heel lang gedicht en het rijmt niet. Elke strofe heeft 5 regels dat valt wel op. en het heeft 3 strofes.
Het gaat over een man die kijkt naar een foto ,die laat zien hoe hij vroeger op het strand in de lucht werd gegooid door zijn vader en heel even kon vliegen. Het is niet een werkelijk iets maar waar hij aan terugdenkt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb